jasne jak słońce

См. также в других словарях:

• jasne jak słońce — {{/stl 13}}{{stl 7}} (coś jest) bardzo proste, logiczne, oczywiste, niewymagające jakichkolwiek dyskusji i komentarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po tych słowach wszystko stało się jasne jak słońce. Od początku było jasne jak słońce, że chcą nas… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słońce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna z gwiazd w galaktyce zwanej Drogą Mleczną, widoczna na niebie w dzień w postaci ognistej kuli, najbliższa Ziemi, od której światła zależy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słońce — n I; lm D. słońc 1. «gwiazda najbliższa Ziemi, centralne ciało Układu Słonecznego, będące głównym źródłem energii docierającej do Ziemi, warunkującej życie na Ziemi, widoczne na niebie w dzień w postaci ognistej kuli (jako termin astronomiczny… …   Słownik języka polskiego

• słońce — Coś jest jasne jak słońce (na niebie) «coś nie budzi żadnych wątpliwości»: Było jasne jak słońce, że nikt w miasteczku nie kiwnie palcem, żeby nam pomóc. M. Ziomecki, Lato. Grzać, wygrzewać kości, gnaty na słońcu zob. kość 5. Kraina, Kraj… …   Słownik frazeologiczny

• jasny — Coś jest jasne jak słońce (na niebie) zob. słońce. Coś maluje się, przedstawia się itp. w jasnych barwach, kolorach zob. kolor 1. Coś spadło, uderzyło, runęło itp. jak grom, jak piorun z jasnego nieba zob. grom 2. Jasna krew kogoś zalewa zob.… …   Słownik frazeologiczny

• niebo — 1. Być w siódmym niebie «z jakiegoś powodu czuć się szczęśliwym, bardzo się cieszyć»: Pan Tomasz był świeżo po studiach i wszystkie dziewczyny się w nim podkochiwały, ja oczywiście też. Byłam w siódmym niebie, kiedy powiedział mi, że jestem… …   Słownik frazeologiczny

• jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia